Nico Knibbe runt samen met zijn zus Hanneke Knibbe het onderzoeksbureau LOCOmotion en doet, onder andere samen met het UMC Utrecht, onderzoek naar rouwen tijdens corona. Door middel van enquêtes, beeldgesprekken en straat interviews halen ze informatie op om antwoorden te krijgen op de vraag: “Wat doet deze tijd van afstand houden, nauwelijks fysiek contact en beperkt aantal bezoekers tijdens een uitvaart met onze rouw." Op de website worden verhalen gedeeld en in het voorjaar van 2022 eindigt dit onderzoek. Met het uiteindelijke eindresultaat komt er scholing voor zorgprofessionals en ontstaan er wetenschappelijke artikelen.
Het ophalen van deze verhalen raakt Nico. Het maakt nl. niet uit waar je vandaan komt, welke culturele achtergrond je hebt of hoe oud je bent. De pandemie laat trauma’s achter en die hebben effect op de rouw en het verlies. Als 12 jarige verloor hij zijn moeder. Vier jaar lang had er een donkere wolk boven het gezin gehangen. Het ziekteproces verliep met ups en downs. Voelbaar was deze dynamiek, maar spreken over het ziek zijn of zo mogelijk het sterven gebeurde niet echt. Vader bleef achter met een gezin van vier tieners. Zeven jaar later was hij zelf aan de beurt en overleed in Nico’s introductieweek van de universiteit. Daar vond Nico wat van. Hoe kun je nou overlijden in een week waarin het leven van een tiener zijn hoogtij viert? De rebellerende Nico ging er op zijn manier mee om. Ook al vond hij dat niet oké, het was wat het was. Het bracht hem bij de woorden die hij ooit eens had vernomen: ‘Als je je verlies niet op een goede manier verwerkt dan komt het in je latere leven als een boemerang bij je terug’. Dat liet Nico niet gebeuren en koos er voor om met regelmaat bij uitvaarten van onbekende overledenen aanwezig te gaan. Dit werd zijn manier om zo zijn verliezen te doorleven.
En zo blijft de dood een rode lijn in zijn leven spelen. Zo moet hij op enig moment een verzekering afsluiten en kiest voor de dekking tot 57 jaar, de leeftijd waarop zijn vader overleed. Gaat hij de opleiding tot parochieel voorganger bij uitvaarten doen om het verschil te maken. Creëert hij met zijn band Nobuts liedjes over de dood zoals ‘Tot morgen’ en ‘Alles heeft zijn tijd’. Kiest ervoor om de gereformeerde kerk te verruilen voor de katholieke kerk en ontdekt daar het Mysterie in de stilte, de muziek en het gebaar.
Nico is onderzoeker, voorganger bij uitvaarten, muzikant en parochiaan. Hij maakt zich sterk voor gezond en ergonomisch werk in de zorg. Met oog voor de kwaliteit van zorg voor cliënten. Samen met partners doet hij wetenschappelijk onderzoek, deelt hij kennis en maakt hij werk van implementeren. Hij musiceert met zijn band Nobuts, is voorganger bij uitvaarten en zet zich in voor de katholieke kerk.
Je vindt de opname op Doulawijzer en de bekende podcastplaforms van Apple,Spotify en Google.
Hoe is het om door corona nooit echt afscheid te kunnen nemen van je geliefde? Deskundigen verwachten dat veel nabestaanden aankloppen bij de gezondheidszorg met langdurige rouwklachten. Luister hier de uitzending
BekijkAfscheid nemen van een stervende en rouwen is gecompliceerd geworden. Hoe vind je je weg tussen corona-protocollen en menselijke behoeftes? Hoe kunnen we mensen met een kwetsbare gezondheid beschermen tegen het coronavirus? Behalve ziekenhuizen maken vooral instellingen als verpleeghuizen zich daarover druk. En terecht. Maar schieten we niet door in de protocollen? En bevordert het quarantainebeleid de gezondheid wel in alle facetten? Stress, verdriet en eenzaamheid maken immers ook ziek....
BekijkIn drie internet artikelen reflecteert psycholoog Ronald Geelen op wat er is gebeurd rondom sterven en rouwen tijdens de coronapandemie. In ‘Klappen voor onze zorghelden’ gaat hij in op de beperkte houdbaarheid van de waardering voor de zorg. ‘Zo spraken we in het voorjaar van 2020 nog van onze helden in de zorg en volgde letterlijk het publieke applaus. Bij de tweede en volgende golf ebde die waardering weg. Beperkte...
BekijkDrie indrukwekkende door CNN opgetekende verhalen over het verliezen van een geliefde aan corona, waarbij nabestaanden moeten copen met een plotselinge dood van hun naaste, het mogelijk zelf ziek zijn en het niet goed afscheid kunnen nemen. Lees hier
BekijkOp zes begraafplaatsen in de gemeente Kampen zijn vanmorgen coronamonumenten onthuld. De gemeente hoopt dat de gedenkplek een plaats van steun mag zijn waar mensen kunnen gedenken en herdenken. Trijntje Sleurink ervaart nog regelmatig de gevolgen van de periode dat ze haar man moest loslaten. "Ik heb hem gelukkig nog wel via de telefoon kunnen spreken destijds, maar ik durfde niet meer bij hem op de kamer te komen toen...
BekijkMooi voorbeeld van hoe je creatief kunt zijn met rouwen in corona tijd. De vader van Jose Pouwer wilde graag een feest in de kroeg na zijn crematie, maar dat kon door corona niet doorgan. Daarom stopte de rouwauto bij de kroeg waar zijn vrienden met een biertje klaar stonden en bloemen op de wagen legden. De tijd gaat leren of de hashtag 'feessiekomtnogwel' inderdaad nog gaat komen, maar het...
BekijkWat betekent rouwen, als je als jonge twintiger ineens wees wordt? Journalist en schrijver Gijs van der Sanden schreef daarover het boek De dingen die je vergeet. "Verdriet verandert. Ik ben verdriet gaan zien als iets levends, iets waar je aandacht aan moet geven." Luister hier
BekijkCorona heeft een enorme invloed op de beleving van de dood en van de periode erna. Ook als iemand niet overlijdt door corona. We proberen met het project ‘Rouwen Tijdens Corona’ nabestaanden te ondersteunen door ervaringen en suggesties te verzamelen en te daarna delen. Dat doen we onder andere met een vrij korte enquête. Heb jij ook iemand verloren tijdens corona? Deel dan je ervaringen, zo helpen we elkaar. Klik...
BekijkRouwen Tijdens Corona is een not-for-profit initiatief, mogelijk gemaakt door ZonMw (als onderdeel van het programma 'Palliantie. Meer dan zorg’) en uitgevoerd door LOCOmotion, Nachtzon Media B.V., prof. dr. Saskia Teunissen (Expertisecentrum Palliatieve Zorg, UMC Utrecht), Ronald Geelen en Uil Uitvaartverzorging.