Podcast Doodnormaal over rouwen tijdens corona

Nico Knibbe runt samen met zijn zus Hanneke Knibbe het onderzoeksbureau LOCOmotion en doet, onder andere samen met het UMC Utrecht, onderzoek naar rouwen tijdens corona. Door middel van enquêtes, beeldgesprekken en straat interviews halen ze informatie op om antwoorden te krijgen op de vraag: “Wat doet deze tijd van afstand houden, nauwelijks fysiek contact en beperkt aantal bezoekers tijdens een uitvaart met onze rouw." Op de website worden verhalen gedeeld en in het voorjaar van 2022 eindigt dit onderzoek. Met het uiteindelijke eindresultaat komt er scholing voor zorgprofessionals en ontstaan er wetenschappelijke artikelen.

Het ophalen van deze verhalen raakt Nico. Het maakt nl. niet uit waar je vandaan komt, welke culturele achtergrond je hebt of hoe oud je bent. De pandemie laat trauma’s achter en die hebben effect op de rouw en het verlies. Als 12 jarige verloor hij zijn moeder. Vier jaar lang had er een donkere wolk boven het gezin gehangen. Het ziekteproces verliep met ups en downs. Voelbaar was deze dynamiek, maar spreken over het ziek zijn of zo mogelijk het sterven gebeurde niet echt. Vader bleef achter met een gezin van vier tieners. Zeven jaar later was hij zelf aan de beurt en overleed in Nico’s introductieweek van de universiteit. Daar vond Nico wat van. Hoe kun je nou overlijden in een week waarin het leven van een tiener zijn hoogtij viert? De rebellerende Nico ging er op zijn manier mee om. Ook al vond hij dat niet oké, het was wat het was. Het bracht hem bij de woorden die hij ooit eens had vernomen: ‘Als je je verlies niet op een goede manier verwerkt dan komt het in je latere leven als een boemerang bij je terug’. Dat liet Nico niet gebeuren en koos er voor om met regelmaat bij uitvaarten van onbekende overledenen aanwezig te gaan. Dit werd zijn manier om zo zijn verliezen te doorleven.

En zo blijft de dood een rode lijn in zijn leven spelen. Zo moet hij op enig moment een verzekering afsluiten en kiest voor de dekking tot 57 jaar, de leeftijd waarop zijn vader overleed. Gaat hij de opleiding tot parochieel voorganger bij uitvaarten doen om het verschil te maken. Creëert hij met zijn band Nobuts liedjes over de dood zoals ‘Tot morgen’ en ‘Alles heeft zijn tijd’. Kiest ervoor om de gereformeerde kerk te verruilen voor de katholieke kerk en ontdekt daar het Mysterie in de stilte, de muziek en het gebaar.
 
Nico is onderzoeker, voorganger bij uitvaarten, muzikant en parochiaan. Hij maakt zich sterk voor gezond en ergonomisch werk in de zorg. Met oog voor de kwaliteit van zorg voor cliënten. Samen met partners doet hij wetenschappelijk onderzoek, deelt hij kennis en maakt hij werk van implementeren. Hij musiceert met zijn band Nobuts, is voorganger bij uitvaarten en zet zich in voor de katholieke kerk. 

 Je vindt de opname op Doulawijzer en de bekende podcastplaforms van Apple,Spotify en Google.